INFOdoradca+ Informacje o zawodach - Powiatowy Urząd Pracy w Siemiatyczach

Hodowca koni 612103

• Koniarz.

W Międzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO-08 odpowiada grupie:

• 6121 Livestock and dairy producers.

Według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007):

• Sekcja A – Rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo.

Notka metodologiczna

Opis informacji o zawodzie opracowano na podstawie:

• analizy źródeł (akty prawne, klasyfikacje krajowe, międzynarodowe) oraz źródeł internetowych,
• analizy opisu zawodu zamieszczonego w wyszukiwarce opisów zawodów na Wortalu Publicznych Służb Zatrudnienia,
• badań ankietowych prowadzonych w projekcie INFODORADCA+ w marcu 2019 r.,
• zebranych opinii od recenzentów, członków panelu ewaluacyjnego oraz zespołu ds. walidacji i jakości informacji o zawodach.

Autorzy i eksperci opiniujący

Zespół Ekspercki:

• Adam Gajda – Doradca Consultants Ltd. sp. z o.o., Gdynia.
• Ewa Katarzyna Jastrzębska – EKJ Usługi edukacyjno-szkoleniowe Ewa Katarzyna Jastrzębska, Stawiguda.
• Lucyna Szatkowska – P.H.U. Imperius Lucyna Szatkowska, Reda.

Zespół ds. walidacji i jakości informacji o zawodzie:

• Sebastian Bieszke – Doradca Consultants Ltd. sp. z o.o., Gdynia.
• Wojciech Gostomski – Doradca Consultants Ltd. sp. z o.o., Gdynia.
• Joanna Gralak-Merchel – Doradca Consultants Ltd. sp. z o.o., Gdynia.
• Krzysztof Symela – Instytut Technologii Eksploatacji – PIB, Radom.

Recenzenci:

• Agata Bączkowska – Zespół Szkół Rolnicze Centrum Kształcenia Ustawicznego, Piaseczno.
• Magdalena Łuczyńska – Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Olsztyn.

Panel ewaluacyjny – przedstawiciele partnerów społecznych:

• Marek Rudziński – Krajowe Centrum Edukacji Rolniczej, Brwinów.
• Monika Szymańska – Fundacja na rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa, Warszawa.

Data (rok) opracowania opisu informacji o zawodzie: 2019 r.

Hodowca koni planuje, organizuje i wykonuje prace w stadninie ³⁵ koni, stadzie ogierów ³⁶, ośrodku jeździeckim ²⁵, związane z chowem ⁴ i hodowlą ⁹ koni oraz przygotowuje do sprzedaży konie hodowlane i użytkowe.

Opis pracy

Hodowca koni dba o prawidłowy wzrost i rozwój konia poprzez adekwatne żywienie różnych grup zwierząt, a także stworzenie optymalnych warunków utrzymania zapewniających koniom dobrostan ⁶. Dba o czystość i higienę pomieszczeń stajennych oraz przebywających tam zwierząt. Nadzoruje utrzymywanie w dobrym stanie urządzeń i sprzętów wykorzystywanych w stadninie koni, stadzie ogierów, ośrodku jeździeckim. Wychowuje i przygotowuje konie do pracy wierzchowej lub zaprzęgowej oraz do sprzedaży. W przypadku pojawienia się nieprawidłowości w przebiegu procesu chowu, hodowli i użytkowania koni podejmuje działania w celu ich wyeliminowania.

Sposoby wykonywania pracy

W swojej pracy hodowca koni stosuje metody, techniki i procedury polegające m.in. na:

• zapewnianiu wyposażenia i warunków technicznych w budynkach stajennych i ich otoczeniu oraz na wybiegach i pastwiskach,
• utrzymywaniu warunków zoohigienicznych w pomieszczeniach stajennych oraz przestrzeganiu przepisów sanitarnych w celu uniknięcia chorób odzwierzęcych ³,
• żywieniu oraz pojeniu koni zgodnie z ich wiekiem, płcią oraz użytkowaniem,
• planowaniu i organizowaniu hodowli koni,
• dobieraniu osobników do kojarzeń hodowlanych ¹³ i rozpłodu,
• przygotowywaniu osobników do przeglądów hodowlanych,
• dbałości o kondycję i stan zdrowia koni,
• pielęgnacji koni,
• obserwowaniu zachowań koni w stadzie,
• nadzorowaniu wzrostu i rozwoju różnych grup koni,
• prowadzeniu szkoleń różnych grup koni,
• prowadzeniu dokumentacji związanej z hodowlą koni,
• przygotowaniu koni do transportu,
• sprzedaży koni.

Więcej szczegółowych informacji znajduje się w sekcjach: 3.1. Zadania zawodowe oraz 3.2 i 3.3. Kompetencje zawodowe.

Warunki pracy

Praca hodowcy koni wykonywana jest głównie na stojąco, czasem w pozycji siedzącej, w warunkach stajennych, w budynkach oraz w ich otoczeniu – na wolnym powietrzu, okresowo także w biurze. Praca wykonywana jest niezależnie od pory roku i warunków atmosferycznych, przy oświetleniu naturalnym i sztucznym.

Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.1. Możliwości podjęcia pracy w zawodzie.

Wykorzystywane maszyny i narzędzia pracy

Hodowca koni w działalności zawodowej wykorzystuje m.in.:

• maszyny rolnicze potrzebne do pielęgnacji placu treningowego (równiarki do podłoża), wybiegów (brony) i pastwisk (rozsiewacze nawozu, opryskiwacze),
• maszyny do pozyskiwania zielonki ⁴⁶ i produkcji siana (kosiarki, przetrząsaczo-zgrabiarki, prasy),
• maszyny i urządzenia do wywozu obornika, załadunku i rozładunku pasz,
• urządzenia do utrzymania porządku w stajni i jej otoczeniu,
• urządzenia do poskramiania koni,
• koniowiązy ¹² oraz myjki,
• gniotowniki ⁸,
• silosy paszowe,
• narzędzia ręczne, m.in.: widły, grabie, łopaty, miotły, taczki, młotki, klucze płaskie i nasadowe, wkrętaki,
• lonżownik ¹⁹,
• karuzele dla koni ¹⁰,
• solaria dla koni,
• sprzęt do pielęgnacji koni,
• środki ochrony indywidualnej ³⁹,
• środki ochrony zbiorowej ⁴⁰.

Organizacja pracy

Hodowca koni w zależności od wielkości i specyfiki przedsiębiorstwa może pracować w systemie jednozmianowym lub wielozmianowym w różnych godzinach pracy, często w dni wolne od pracy i święta. Może wykonywać czynności samodzielnie lub w zespole. Znaczna część czynności wykonywanych przez hodowcę koni jest rutynowa.

Praca świadczona przede wszystkim w stadninie koni, stadzie ogierów oraz w ośrodku jeździeckim, wymaga nielicznych wyjazdów służbowych. W zawodzie dominuje kontakt bezpośredni w formie ustnej. Hodowca koni kontaktuje się z dostawcami pasz, weterynarzami lub klientami podczas sprzedaży koni, a podlega kierownikowi stadniny koni, stada ogierów lub ośrodka jeździeckiego.

Zagrożenia mające wpływ na bezpieczeństwo pracy człowieka

Podstawowymi zagrożeniami związanymi z wykonywaniem pracy w zawodzie hodowca koni są m.in.:

• nagła, nieprzewidywalna reakcja konia na czynniki zewnętrzne,
• urazy spowodowane agresywnym zachowaniem konia,
• duża ilość pyłu i toksycznych gazów pochodzenia organicznego w powietrzu, alergeny ¹,
• kontakt z preparatami chemicznymi stosowanymi do dezynfekcji,
• poślizgnięcie się na śliskiej nawierzchni zanieczyszczonej odchodami zwierząt,
• wymuszona pozycja ciała, przeciążenie układu ruchu.

Może to powodować:

• choroby układu oddechowego,
• choroby uczuleniowe,
• reakcje alergiczne,
• podrażnienia oczu i skóry,
• choroby odzwierzęce,
• urazy i uszkodzenia ciała,
• ugryzienie, przygniecenie przez konia,
• choroby układu kostno-stawowego,
• schorzenia układu naczyniowego i nerwowego.

Praca hodowcy koni jest zawodem wymagającym od pracownika znajomości zasad zachowania się koni, ich reakcji na bodźce zewnętrzne, gdyż od tego zależy bezpieczeństwo człowieka i zwierzęcia. Konie jako zwierzęta z natury płochliwe, w zależności od temperamentu i charakteru, płci, wieku i stanu fizjologicznego (np. klacz w czasie rui ³², klacz źrebna ¹¹) reagują często nieprzewidywalnie. Czynnik stresowy sprawia, że koń może zareagować gwałtowną ucieczką lub odskoczeniem. Dlatego znajomość zachowań koni pozwala hodowcy koni na szybką reakcję, co zapobiegnie sytuacjom niebezpiecznym.

Wymagania psychofizyczne

Dla pracownika wykonującego zawód hodowca koni ważne są:

w kategorii wymagań fizycznych

• sprawność narządu wzroku,
• sprawność narządu słuchu,
• sprawność układu kostno-stawowego,
• sprawność układu mięśniowego,
• sprawność układu oddechowego,
• sprawność układu krążenia,
• sprawność narządu równowagi,
• ogólna wydolność fizyczna;

w kategorii sprawności sensomotorycznych

• ostrość wzroku,
• ostrość słuchu,
• koordynacja wzrokowo-ruchowa,
• zmysł równowagi,
• spostrzegawczość,
• szybki refleks,
• zręczność rąk,
• zręczność palców;

w kategorii sprawności i zdolności

• dobra organizacja pracy własnej,
• zdolność koncentracji uwagi,
• podzielność uwagi,
• współdziałanie i współpraca w zespole (grupie),
• zdolność analizowania sytuacji i podejmowania ryzyka,
• uzdolnienia kierownicze i organizacyjne;

w kategorii cech osobowościowych

• dokładność,
• komunikatywność,
• odpowiedzialność,
• opanowanie,
• rzetelność,
• samodzielność,
• empatia do zwierząt,
• odpowiedzialność za zadania zawodowe,
• dbałość o czystość i porządek,
• odporność emocjonalna,
• gotowość do pracy indywidualnej,
• systematyczność,
• zainteresowania menedżerskie.

Więcej informacji znajduje się w sekcjach: 3.4. Kompetencje społeczne, 3.5. Profil kompetencji kluczowych dla zawodu.

Wymagania zdrowotne

Podczas wykonywania prac w zawodzie hodowca koni wymagany jest ogólny dobry stan zdrowia. Praca wymaga znacznego nakładu siły fizycznej, np. w przypadku asysty kowalowi podczas wykonywania zabiegu korekcji kopyt lub kucia koni ¹⁶, a także podczas pomocy lekarzowi weterynarii w trakcie niektórych zabiegów weterynaryjnych, takich jak np. kastracja.

Pod względem wydatku energetycznego praca w tym zawodzie należy do prac średnio ciężkich. Nie występują w niej specyficzne obciążenia umysłowe.

Do przeciwwskazań do pracy w tym zawodzie należy zaliczyć:

• niesprawność ruchową,
• zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa,
• niewydolność układu kostno-stawowego i mięśniowego,
• zaburzenia równowagi oraz padaczkę,
• choroby narządu wzroku i słuchu upośledzające prawidłowe funkcjonowanie,
• choroby układu oddechowego o podłożu alergicznym (na kurz w sianie/słomie, sierść zwierząt),
• wady serca uniemożliwiające wykonywanie ciężkich prac fizycznych.

Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.4. Możliwości zatrudnienia osób niepełnosprawnych w zawodzie.

Wykształcenie niezbędne do podjęcia pracy w zawodzie

Obecnie (2019 r.) w zawodzie hodowca koni brak jest formalnych wymagań dotyczących poziomu wykształcenia. Preferowane jest ukończenie branżowej szkoły I stopnia (dawniej zasadniczej szkoły zawodowej) w zawodzie pokrewnym rolnik lub ukończenie technikum w zawodzie technik hodowca koni.

Tytuły zawodowe, kwalifikacje i uprawnienia niezbędne/preferowane do podjęcia pracy w zawodzie

W zawodzie hodowca koni brak jest specyficznych wymagań w zakresie tytułów zawodowych. Preferowane jest posiadanie tytułu:

• technik hodowca koni – uzyskanego na podstawie ukończenia kwalifikacyjnych kursów zawodowych RL.06 Jeździectwo i trening koni, R.19 Organizacja chowu i hodowli koni oraz R.20 Szkolenie i użytkowanie koni, zdania egzaminów przed Okręgową Komisją Egzaminacyjną oraz posiadania wykształcenia ogólnego na poziomie średnim,
• technik rolnik – uzyskanego na podstawie ukończenia kwalifikacyjnych kursów zawodowych RL.03 Prowadzenie produkcji rolniczej i RL.16 Organizacja i nadzorowanie produkcji rolniczej, zdania egzaminów przed Okręgową Komisją Egzaminacyjną oraz posiadania wykształcenia ogólnego na poziomie średnim,
• technik agrobiznesu – uzyskanego na podstawie ukończenia kwalifikacyjnych kursów zawodowych RL.03 Prowadzenie produkcji rolniczej i RL.07 Organizacja i prowadzenie przedsiębiorstwa w agrobiznesie, zdania egzaminów przed Okręgową Komisją Egzaminacyjną oraz posiadania wykształcenia ogólnego na poziomie średnim,
• rolnik – uzyskanego na podstawie ukończonego kwalifikacyjnego kursu zawodowego RL.03 Prowadzenie produkcji rolniczej, zdania egzaminu przed Okręgową Komisją Egzaminacyjną oraz posiadania wykształcenia ogólnego na poziomie branżowej szkoły I stopnia (dawniej zasadniczej szkole zawodowej).

Hodowca koni powinien umieć jeździć konno przynajmniej na poziomie podstawowym, co pozwoli na pełną realizację zadań zawodowych. W pracy niezbędna jest znajomość behawioru konia, jego reakcji, popędów i instynktów, by przewidzieć zachowanie zwierzęcia w różnych sytuacjach. Ważną umiejętnością jest także podstawowa ocena zdrowia konia. W pracy hodowcy koni przydatna jest umiejętność wykonania podstawowej korekcji kopyt, aby w razie potrzeby wykonać elementy zabiegu rozczyszczania ³¹.

Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.2. Instytucje oferujące kształcenie, szkolenie i/lub potwierdzanie kompetencji w ramach zawodu.

Możliwości rozwoju zawodowego i awansu

Hodowca koni, który ukończył branżową szkołę I stopnia (dawniej zasadniczą szkołę zawodową) może podwyższyć swoje kwalifikacje zawodowe poprzez:

• doskonalenie swoich kompetencji zawodowych w wyniku uczestniczenia w specjalistycznych kursach i szkoleniach z zakresu hodowli koni, organizowanych przez jednostki uprawnione do ich prowadzenia, np. związki hodowców koni,
• uzupełnianie kwalifikacji zawodowych wraz z rozwojem kariery,
• rozszerzenie swoich kompetencji zawodowych poprzez podejmowanie kształcenia i/lub szkolenia w zawodach pokrewnych.
• kontynuację kształcenia – pracownik posiadający wykształcenie średnie, po zdaniu egzaminu dojrzałości, może kontynuować naukę na studiach wyższych o kierunku zootechnicznym lub rolniczym.

W wyniku doskonalenia umiejętności zawodowych będących efektem samokształcenia, uczestnictwa w kursach organizowanych przez pracodawcę, producentów pasz lub wyspecjalizowane firmy szkoleniowe, istnieje możliwość awansu na stanowisko kierownika stadniny koni, stada ogierów, ośrodka jeździeckiego.

Możliwości potwierdzania kompetencji

Obecnie (2019 r.) w zawodzie hodowca koni istnieje możliwość potwierdzania kompetencji zawodowych w edukacji formalnej poprzez zdanie egzaminów przed właściwą Okręgową Komisją Egzaminacyjną w ramach kwalifikacji:

• RL.03 Prowadzenie produkcji rolniczej,
• RL.06 Jeździectwo i trening koni,
• RL.07 Organizacja i prowadzenie przedsiębiorstwa w agrobiznesie,
• RL.16 Organizowanie i nadzorowanie produkcji rolniczej,
• RL.19 Organizacja chowu i hodowli koni,
• RL.20 Szkolenie i użytkowanie koni.

Umiejętności i wiedzę wymagane w zawodzie hodowcy koni można uzyskać poprzez przyuczenie do zawodu podczas pracy na stanowisku hodowca koni pod nadzorem doświadczonego pracownika oraz samokształcenia.

Kompetencje mogą być potwierdzane zaświadczeniami oraz świadectwami wydawanymi przez instytucje szkolące w zawodzie hodowca koni.

Więcej informacji można uzyskać w Bazie Usług Rozwojowych https://uslugirozwojowe.parp.gov.pl oraz Zintegrowanym Rejestrze Kwalifikacji https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl

Osoba zatrudniona w zawodzie hodowca koni może rozszerzać swoje kompetencje zawodowe w zawodach pokrewnych:

Pracownik w zawodzie hodowca koni wykonuje różnorodne zadania, do których należą w szczególności:

• Z1 Wykonywanie prac w budynkach stajennych, na wybiegu i pastwisku.
• Z2 Wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych ⁴² koni.
• Z3 Żywienie i pojenie koni.
• Z4 Obserwowanie zachowań koni i ich relacji w stadzie.
• Z5 Ocenianie stanu zdrowia koni.
• Z6 Wykonywanie czynności związanych z rozrodem koni.
• Z7 Organizowanie wychowu źrebiąt ⁴⁷ i młodych koni.
• Z8 Szkolenie koni.
• Z9 Przygotowywanie koni do zawodów, pokazów lub sprzedaży.
• Z10 Prowadzenie rekreacji i turystyki jeździeckiej.
• Z11 Planowanie i prowadzenie czynności związanych z transportem koni.

Kompetencja zawodowa Kz1: Pielęgnowanie koni i dbanie o stan ich zdrowia obejmuje zestaw zadań zawodowych Z1, Z2, Z3, Z4, Z5, do realizacji których wymagane są odpowiednie zbiory wiedzy i umiejętności.

Kompetencja zawodowa Kz2: Użytkowanie, sprzedaż i transport koni obejmuje zestaw zadań zawodowych Z6, Z7, Z8, Z9, Z10, Z11, do realizacji których wymagane są odpowiednie zbiory wiedzy i umiejętności.

Pracownik w zawodzie hodowca koni powinien posiadać kompetencje społeczne niezbędne do prawidłowego i skutecznego wykonywania zadań zawodowych.

W szczególności pracownik jest gotów do:

• Ponoszenia odpowiedzialności za powierzone jego opiece zwierzęta.
• Ponoszenia odpowiedzialności za bezpieczeństwo ludzi podczas obsługi i użytkowania koni.
• Podejmowania samodzielnych decyzji w odniesieniu do oceny zdrowia koni i jego potrzeb fizjologicznych.
• Podejmowania samodzielnych decyzji w sytuacjach nagłych wynikających z zachowania zwierząt.
• Kierowania się w pracy dobrostanem koni i etyką zawodową.
• Doskonalenia własnej wiedzy na temat chowu, hodowli i użytkowania koni.
• Śledzenia trendów żywieniowych dla poszczególnych kategorii koni.
• Wykonywania pracy samodzielnie i podejmowania współpracy w zorganizowanych warunkach.
• Doskonalenia kompetencji zawodowych.

Pracownik powinien mieć zdolność właściwego wykonywania zadań zawodowych i predyspozycje do rozwoju zawodowego. Dlatego wymaga się od niego odpowiednich kompetencji kluczowych. Zostały one zilustrowane w formie profilu (rys. 1) ukazującego ważność kompetencji kluczowych dla zawodu hodowca koni.

Rys. 1. Profil kompetencji kluczowych dla zawodu hodowca koni

Uwaga:

Wykaz kompetencji kluczowych opracowano na podstawie wykazu stosowanego w Międzynarodowym Badaniu Kompetencji Osób Dorosłych − projekt PIAAC (OECD).

Kompetencje zawodowe pracownika w zawodzie hodowca koni nawiązują do opisów poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji.

Opis zawodu, zadań zawodowych i wymagań kompetencyjnych może stanowić materiał informacyjny dla przygotowania (lub aktualizacji) opisów kwalifikacji wprowadzanych do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (ZSK). Więcej informacji:

• Zintegrowany System Kwalifikacji: https://www.kwalifikacje.gov.pl
• Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji: https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl

Hodowca koni może znaleźć zatrudnienie w:

• ośrodkach hodowli koni, w tym stadninach koni i stadach ogierów,
• ośrodkach rekreacji i turystyki konnej,
• związkach hodowców koni,
• instytucjach zajmujących się utrzymywaniem i użytkowaniem koni, takich jak: tory wyścigów konnych, związki jeździeckie,
• wytwórniach pasz dla koni, sprzętu i powozów,
• gospodarstwach rolnych, leśnictwach i nadleśnictwach, przedsiębiorstwach transportu konnego,
• stajniach istniejących przy instytucjach edukacyjnych, takich jak: uniwersytety czy szkoły zawodowe posiadające konie,
• miejscach zorganizowanego wypoczynku i rekreacji ruchowej (np. gospodarstwach agroturystycznych, hotelach i pensjonatach oferujących kontakt z końmi, jazdę konną, jazdę zaprzęgiem).

Dodatkowo hodowca koni ma możliwość podjęcia pracy jako konwojent koni – osoba zajmująca się komercyjnie przewozem koni w Polsce lub za granicę.

Ponadto może prowadzić własną działalność, w formie działalności gospodarczej, rolniczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, w zakresie chowu i hodowli koni.

Zawód hodowca koni należy do zawodów deficytowych.

Kształcenie

Obecnie (2019 r.) w ramach systemu kształcenia zawodowego w Polsce nie prowadzi się przygotowania kandydatów do pracy w zawodzie hodowca koni.

Prowadzi się natomiast kształcenie w zawodach pokrewnych technik hodowca koni w kwalifikacjach: RL.19 Organizacja chowu i hodowli koni i RL.20 Szkolenie i użytkowanie koni, technik rolnik w kwalifikacjach: RL.03 Prowadzenie produkcji rolniczej i RL.16 Organizacja i nadzorowanie produkcji rolniczej, technik agrobiznesu w kwalifikacjach: RL.03 Prowadzenie produkcji rolniczej i RL.07 Organizacja i prowadzenie przedsiębiorstwa w agrobiznesie oraz rolnik w kwalifikacji: RL.03 Prowadzenie produkcji rolniczej.

Kwalifikacyjne kursy zawodowe (dla dorosłych) mogą organizować:

• publiczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe,
• niepubliczne szkoły posiadające uprawnienia szkół publicznych i prowadzące kształcenie zawodowe,
• publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego, ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego,
• instytucje rynku pracy prowadzące działalność edukacyjno-szkoleniową,
• podmioty prowadzących działalność oświatową na podstawie ustawy Prawo przedsiębiorców.

Potwierdzenie ww. kwalifikacji prowadzą (również w trybie eksternistycznym) Okręgowe Komisje Egzaminacyjne.

Osoby, które uzyskały powyższe kwalifikacje, mają możliwość otrzymania również suplementu Europass (w języku polskim i angielskim), wydawanego na prośbę zainteresowanego przez Okręgowe Komisje Egzaminacyjne (do dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe), co ma istotne znaczenie w przypadku poszukiwania pracy za granicą.

Szkolenie

Kandydaci do zawodu hodowca koni oraz osoby wykonujące ten zawód mogą podnosić swoje kompetencje zawodowe poprzez kursy i szkolenia organizowane przez:

• ośrodki doradztwa rolniczego,
• stadniny koni – na własne potrzeby przedsiębiorstwa (dla kandydatów do pracy i pracowników),
• centra, zakłady i ośrodki doskonalenia zawodowego,
• stowarzyszenia i organizacje branżowe,
• komercyjne firmy szkoleniowe,
• firmy produkujące urządzenia stosowane w chowie i hodowli koni,
• firmy produkujące pasze i dodatki do pasz.

Hodowca koni może brać udział w szkoleniach dotyczących m.in.:

• pracy z młodym koniem,
• przygotowania koni do sprzedaży lub pokazów,
• podkownictwa,
• szkolenia naturalnego koni,
• masażu koni,
• treningu koni,
• identyfikacji koni,
• czynności inseminatora,
• zadań konwojenta koni.

Organizatorzy tych szkoleń potwierdzają uzyskane przez uczestników kompetencje stosownymi certyfikatami/zaświadczeniami.

Wynagrodzenie (2019 r.) osób pracujących w zawodzie hodowca koni waha się w granicach od 2500 zł do 6500 zł miesięcznie brutto w przeliczeniu na pełen etat.

Poziom wynagrodzenia miesięcznego brutto kształtuje się przy tym następująco:

• w przypadku osób z niewielkim doświadczeniem w zakresie od 2500 zł do 3500 zł,
• po kilku latach pracy, uzyskaniu doświadczenia w przedziale od 3500 zł do 4500 zł,
• w przypadku osób z dużym doświadczeniem, posiadających wieloletnie doświadczenie w pracy w stadninach w granicach od 4500 zł do 6500 zł.

Poziom wynagrodzeń osób wykonujących zawód hodowca koni uzależniony jest m.in. od:

• szczegółowego zakresu zadań,
• stażu pracy,
• posiadanych uprawnień i wykształcenia,
• sytuacji na lokalnym rynku pracy,
• liczby firm działających na danym terenie,
• regionu Polski,
• koniunktury na rynku pracowniczym.

Hodowca koni może również prowadzić własną stadninę koni, w takiej sytuacji poziom jego zarobków może być istotnie wyższy od wynagrodzenia na etacie.

W zawodzie hodowca koni możliwe jest zatrudnienie osób niepełnosprawnych.

Warunkiem niezbędnym do zatrudnienia osoby z niepełnosprawnością jest identyfikacja indywidualnych barier i dostosowanie technicznych i organizacyjnych warunków środowiska oraz stanowiska pracy do potrzeb zatrudnienia osób:

• z wadami i dysfunkcją wzroku (04-O), w przypadku możliwości skorygowania ich szkłami optycznymi lub soczewkami kontaktowymi,
• z dysfunkcją narządu słuchu (03-L), pod warunkiem, że niepełnosprawność ta jest możliwa do skorygowania za pomocą aparatów słuchowych,
• z innymi rodzajami niepełnosprawności wynikającymi z chorób układu krążenia, oddechowego, pokarmowego, moczowo-płciowego i in. pod warunkiem, że praca nie wymaga znacznego wysiłku fizycznego oraz/lub jest zorganizowana jest w taki sposób, aby pracownik miał możliwość regularnego przyjmowania leków i dokonywania niezbędnych zabiegów pielęgnacyjno-medycznych (np. zastrzyków insulinowych).